Ο επισκέπτης

 

To έργο του Eric Emmanuel Schmitt, μας μεταφέρει στη Βιέννη του 1938. Οι Ναζί έχουν καταλάβει

την Αυστρία και καταδιώκουν τους Εβραίους. Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, γερασμένος και άρρωστος, βρίσκεται στο γραφείο του με την κόρη του Άννα. Το ίδιο βράδυ ένας αξιωματικός της Γκεστάπο εισβάλει στο σπίτι του και ζητά χρήματα με αντάλλαγμα την ησυχία του εβραίου καθηγητή. Η Άννα αντιστέκεται και συλλαμβάνεται. Ο Φρόιντ είναι απελπισμένος, και συνειδητοποιεί ότι θα έπρεπε να έχει ακούσει την κόρη του και να έχουν εγκαταλείψει τη Βιέννη.  Τότε όμως δέχεται μια παράξενη επίσκεψη. Ένας άντρας ντυμένος με φράκο, κομψός και πνευματώδης, εμφανίζεται ξαφνικά στο δωμάτιο και αρχίζει να συνομιλεί μαζί του. Στις επίμονες ερωτήσεις του καθηγητή να φανερώσει την ταυτότητά του, εκείνος αρνείται. Ποιος είναι όμως; Ένας τρελός, ένας μάγος, ένα όνειρο του Φρόιντ; Μια επέκταση του ασυνείδητού του; Ή μήπως είναι πραγματικά αυτός που ισχυρίζεται πως είναι: ο Θεός αυτοπροσώπως; Ο συγγραφέας δεν θα δώσει απάντηση. Όπως ο Φρόιντ, έτσι και ο καθένας από τους θεατές  θα πρέπει αποφασίσει ο ίδιος, ποιος είναι στ' αλήθεια ο επισκέπτης. Δεν είναι ούτως ή άλλως όλα θέμα πίστης; 

Στο έργο του Schmitt  ανακύπτουν πολλά φιλοσοφικά και υπαρξιακά ζητήματα. Ο διάλογος μεταξύ των δυο ανδρών, αρθρώνεται σαν μια ρητορική μονομαχία σχετικά με την ύπαρξη του Θεού και το σχέδιο του, αν αυτό υπάρχει για τον κόσμο. Είναι κατανοητό ότι μέσα στο πλαίσιο της θηριωδίας του Ναζισμού, αυτή η διαχρονική ερώτηση του ανθρώπου, αποκτά ένα ειδικότερο βάρος.  Μέσα από το διάλογο τους όμως ανακύπτουν και ένα σωρό άλλα ζητήματα: η φύση του κακού, η συνειδητότητα του εαυτού, η θέση του ανθρώπου στον κόσμο, η κυριαρχία του επί της φύσης,  η σύγκρουση μεταξύ λογικής και διαίσθησης, ο ρόλος του έρωτα και της Τέχνης, η έννοια του φόβου, της μοναξιάς, της θνητότητας.

Με σκηνοθετική λιτότητα που αφήνει τις ερμηνείες των ηθοποιών να λάμψουν, ο Σωτήρης Τσαφούλιας, πιστός στο πνεύμα του βιβλίου, δεν προσφέρει έτοιμες απαντήσεις στον αναγνώστη, αλλά τον αφήνει να βυθιστεί μέσα του και να αλιεύσει τη δική του αλήθεια. Ή για να το πούμε πιο σωστά, να καθρεφτίσει και να καθρεφτιστεί στην αλήθεια που κουβαλά. Δεν είναι τυχαίο που η Άννα, στο πρόσωπο του επισκέπτη, αναγνωρίζει όχι τον Θεό ή κάποιο ξένο, αλλά τον άνδρα που νιώθει να την κοιτά με θαυμασμό στο πάρκο.  Ο καθένας θα δώσει στον επισκέπτη (του) το πρόσωπο που επιθυμεί, ανάλογα με τις εμπειρίες ή τις ανάγκες του. 

Εξαιρετικοί και οι τέσσερεις ηθοποιοί του έργου στους ρόλους που ενσαρκώνουν, με κορυφαίο τον Μάνο Βακούση, στο ρόλο του Επισκέπτη. Σκηνογραφία και φωτισμοί, προσθέτουν στην πρόσληψη της θεατρικής εμπειρίας, στον εξαιρετικά άνετο και φιλόξενο χώρο της θεατρικής σκηνής του Ιδρύματος Κακογιάννη. 

Η ταυτότητα της παράστασης:

από 1.2.2023 εώς 19.3.2023

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Συγγραφέας: Eric Emmanuel Schmitt

Πρωταγωνιστούν: Μάνος Βακούσης, Φώτης Θωμαΐδη, Μαρία Παπαλάμπρου, Δημήτρης Παπαδάτος

 Σκηνικά: Πολυτίμη Μαχαίρα

 Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Φωτισμοί: Σωτήρης Τσαφούλιας - Έλενα Πετροπούλου