Ένα σπιτι φωτεινο σαν μερα

"Το Εθνικό Θέατρο συστήνει στο ελληνικό κοινό το έργο " Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα" του Τόνυ 

Κούσνερ, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόσχου. Ένα πολύ σημαντικό έργο που μιλά για το ζήτημα της ατομική ευθύνης μας απέναντι στους άλλους και απέναντι στην ίδια μας την εποχή, για τα διλήμματα, τις δύσκολες αποφάσεις και τον βαθμό στον οποίον ο καθένας από μας επηρεάζει με τη στάση του τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρου της Ιστορίας, αλλά και διαμορφώνεται από αυτές.

Την Πρωτοχρονιά του 1932, στο Βερολίνο, μια παρέα αριστερών καλλιτεχνών μαζεύεται στο σπίτι της ηθοποιού Άγκνες για να γιορτάσει. Οι συναντήσεις της παρέας θα συνεχιστούν για τον επόμενο ενάμιση χρόνο, μόνο που, καθώς τα σύννεφα του ναζισμού ολοένα και πυκνώνουν, τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Μέσα από 26 αριστοτεχνικά δομημένες σκηνές, o θεατής παρακολουθεί πώς η πολιτική αναταραχή αλλάζει σταδιακά τις ισορροπίες στις ανθρώπινες σχέσεις, γκρεμίζοντας ψευδαισθήσεις και φέρνοντας τον καθένα αντιμέτωπο με τα γεγονότα, τους άλλους, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό."

Το συγκινητικό αυτό έργο του Κούσνερ είναι η εξιστόρηση μιας πολύ θλιβερής περιόδου της Ιστορίας, μέσα από τα μάτια εκείνων που έγιναν κομμάτι της, είτε το αντιλήφθηκαν και έδρασαν, αντέδρασαν, ή απέδρασαν, είτε εκείνων που επέλεξαν να μείνουν άπραγοι, να στρουθοκαμηλίσουν, ώστε σαν άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι, να νίψουν αργότερα ως αθώοι και ανίδεοι τας χείρας τους. Όπως η καλοκάγαθη Άγκνες. Το έργο θέτει ευθέως τον θεατή προ των προσωπικών του ευθυνών και τον αναγκάζει να κοιτάξει το σήμερα μέσα από τον καθρέφτη του χθες. Φόβος, προσδοκίες, ιδιοτελή κίνητρα, ιδεολογικές αγκυλώσεις, γίνονται το φίλτρο των προσωπικών επιλογών που κινούν τα άτομα μέσα στο θέατρο της Ιστορίας. Της Ιστορίας που ξέρουμε ότι επαναλαμβάνεται και κανείς πια δεν μπορεί να πει ότι δεν γνωρίζει τα εγκλήματα που συντελούνται, όπως και αν επιλέγει να τα βαφτίσει. Αν ονομάσεις τα σκληρά push backs με τα νεκρά παιδιά, μεταναστευτικό ζήτημα και την οικονομική εξαθλίωση, δημοσιονομική πολιτική, μπορεί να προσφέρεις άλλοθι στη μάζα, να την καθησυχάζεις ότι δουλεύεις με σκοπό την ευημερία της, αλλά δεν αλλάζεις η φύση του εγκλήματος. Νεκροί και εξαθλιωμένοι θα είναι οι απέναντι, οι άλλοι, με όποιο όνομα και να τους ντύσεις. Ένοχοι εμείς, οι υπόλοιποι, έστω κι αν ποτέ δεν σπρώξαμε καμία βάρκα. Η ανοχή συνιστά πάντα ενοχή. 

Η ατομική συνείδηση, σε καιρούς πονηρούς, σε καιρούς που η κόλαση είναι άδεια και όλοι οι δαίμονες μας κατοικούν, είναι ή οφείλει να είναι υπό συνεχή διαμόρφωση και κρίση. Πρέπει να σώζουμε την ψυχή μας καθημερινά και αυτό γίνεται μόνο μέσα στο καθαρτήριο πυρ της δράσης. Και όταν ο κουρνιαχτός της Ιστορίας θα κατακάτσει, θα πρέπει να μπορούμε με ειλικρίνεια να αντικρίσουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Θα πρέπει να μας έχουμε κάνει περήφανους με μια ελάχιστη πράξη καλοσύνης και αυταπάρνησης. Θα πρέπει να έχουμε σώσει την ανθρωπινότητά μας. 

"Κι από αυτήν την άποψη, το έργο αποτελεί μια επείγουσα προειδοποίηση και για τα δικά μας «τυφλά σημεία», για τα όσα εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε σχετικά με τον ρόλο μας στον σημερινό κόσμο.  Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης: «Αν αναλογιστούμε ότι η άνοδος του ναζισμού έγινε σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης, με αυξανόμενα φαινόμενα βίας και ρατσισμού και ανατράφηκε από την απαθή στάση των πολιτών της χώρας, τότε αναπόφευκτα κάνει κανείς ανατριχιαστικούς παραλληλισμούς με το δικό μας σήμερα.»."

Εξαιρετικές οι ερμηνείες και η σκηνοθετική προσέγγιση, με αμεσότητα, αλλά και δόσεις υπερρεαλισμού που πολύ εύστοχα μεταφέρουν τον θεατή στην σκοτεινή, ή έστω αθέατη πλευρά των γεγονότων και των προσωπικών επιλογών. 

Ταυτότητα παράστασης

Εθνικό Θέατρο, σκηνή Νίκος Κούρκουλος

Τετάρτη: 19:30

Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 18:00 & 21:00

Κυριακή: 19:30

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη

Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Μόσχος

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια:  Βάνα Γιαννούλα

Μουσική, ήχοι: Θοδωρής Οικονόμου

Κίνηση: Ανθή Θεοφυλλίδη

Bίντεο: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Διδασκαλία κλακετών: Θάνος Δασκαλόπουλος

Ιστορικός σύμβουλος: Βασίλης Μπογιατζής

Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Θωμαΐς Τριανταφυλλίδου

Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Καρδακάρης

Βοηθός σκηνογράφου: Σταύρος Μπαλής

Βοηθός ενδυματολόγου: Aλέξανδρος Γαρνάβος

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Ανατολή Αθανασιάδου: Πολίνκα Έρντνους

Λαέρτης Μαλκότσης/Θέμης Πάνου: Βέαλτνινκ Χατζ

Αγορίτσα Οικονόμου: Άγκνες Έγκλινκ

Παναγιώτης Παναγόπουλος: Γκρέγκορ Μπάζβαλντ (Μπαζ)

Θανάσης Ραφτόπουλος:  Γκότφριντ Σβετς

Σοφία Σεϊρλή: Die Alte

Υψιπύλη Σοφιά: Ρόζα Μάλεκ

Μαρία Τσιμά:  Αναμπέλα Γκόστλινγκ

Γιλμάζ Χουσμέν: Εμίλ Τράουμ

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Στα Ταμεία του Εθνικού Θεάτρου (Κτήριο Τσίλλερ & Θέατρο Rex). 

Oι συναλλαγές στα ταμεία του Εθνικού Θεάτρου πραγματοποιούνται και με χρέωση κάρτας.

TICKETSERVICES

Online αγορά εισιτηρίων: www.ticketservices.gr / Τηλεφωνικά: 210 7234567 / Εκδοτήρια: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)